مقاله قهوه
تاریخچه کاریبو کافی (Caribou coffee) : شرکت کاریبو کافی یک خرده فروش در ضمینه خرید قهوه و اسپرسو است. کاریبو کافی در مینسوتا قرار دارد (و متعلق به شرکت هلدینگ آلمانی JAB) است که در نوشیدنی‌های اسپرسو، ترکیب‌های قهوه ساخت خودش، چای و ساندویچ و محصولات نانوایی در تخصص دارد.
پیش زمینه Caribou coffee
موسس کاریبو کافی، جان پوکت، وقتی که تصمیم گرفت کار آفرین شود، به عنوان مشاور مدیریتی Bain & Company در بوستون مشغول کار بود، که به توسعه ایده‌ها و استراتژی‌ها برای دیگر شرکت‌ها کمک می‌‌کرد. پس از سفر به پارک ملی دنالی در آلاسکا، او و همسرش، کیم، تصمیم گرفتند، پول جمع کنند و یک شرکت قهوه را راه اندازی کنند. همسر او به کارش در جنرال موتورز ادامه داد و جان به مینه سوتا رفت تا مکانی برای پیدا کرده و هزینه‌های مالی را تامین کند.
مفهوم اولیه برای کاریبو برنامه کاری 5 روزه برای کارکنان در دفتر مرکزی شهر، با تقلید از کاری که در بوستون انجام می‌‌داد بود. پوکت اجازه نامه برای اولین مکان شرکت در ساختمال بزرگ دفتر مرکزی Pillsburry امضا کرد. با این وجود، به زودی صاحب ساختمان تصمیم گرفت که قرارداد اجاره را لغو کند، زیرا یکی دیگر از مستاجران خرده فروش که حق انحصاری برای فروش قهوه در ساختمان داشت تهدید به پیگیری قانونی کرد. در نتیجه تامین مالی فروشگاه که وابسته به آن مکان خاص بود کاهش یافت. پوکت تصمیم گرفت به دنبال مکان‌های موجود در حومه‌ها باشد، و اولین فروشگاه کاریبو درادینا مینه سوتا، در حومه شهر مینیاپولیس، در دسامبر 1992 شروع به کار کرد.
ارکاپیتا سهام دار اصلی کاریبو بود. در 2002، درگیری یوسف القرضاوی با بانک منجر به اعتراض کاریبو شد. همان سال یوسف القرضاوی ریاست هیات مدیره بانک شریعه را از دست داد.
در ماه مه 2013، قهوه کاربیو برنامه مبنی بر تعطیلی 80 فروشگاه در اوهایو، میشیگان، پنسیلوانیا، واشنگتن دی سی، مریلند، ویرجینیا، جورجیا، ایلینوی و ویسکانسین شرقی، همراه با تبدیل 88 فروشگاه دیگر در این مکان به Peet’s Coffee & Tea در 2013-2014 ارائه داد. شعبه‌های کاریبو در مینه سوتا، داکوتای شمالی، داکوتای جنوبی، ویسکانسین غربی، آیووا، کانزاس، کارولینای شمالی، کلرادو، ایلینویز و ده بازار بین المللی باز باقی خواهند ماند.
دیدگاه‌های شرکت
کاریبو کافی در دسامبر 1992 توسط کیمبرلی و جان پوکت تاسیس شد. مفهوم کاریبو کافی زمانی که بنیان گذاران شرکت به آلاسکا سفر کردند شکل گرفت. در قله کوه سیبل در پارک ملی دنالی، تصمیم گرفتند که می‌‌خواهند برای حفظ روحیه ای که در طی صعود به دست آورده اند یک شرکت تاسیس کنند. آنها شروع به برنامه ریزی برای ساخت یک شرکت خاص کردند که تجربه کوهستان را به فروشگاه‌های محله بیاورند جایی که مشتریان می‌‌توانند هر روز محلی برای “فرار از روز مرگی” بیابند. در حین پایین آماده، آنها گله ای از گوزن‌های کاریبو وحشی دیدند. زیبایی و جنبش بی پایان این کاریبوها به نظر می‌‌رسید که نا‌می مناسب برای شرکتی باشد که اشتیاق پیشرفت سریع و با کیفیت را دارد. این شرکت با هدف ساخت یک خرده فروشی ویژه در صعنت رو به رشد قهوه ویژه تاسیس شد.
یکی از برندهای ماندگار و دلپذیر در تاریخ آمریکا فولجرز کافی است که از سال ۱۸۵۰ قهوه فوق العاده اش را تولید میکند. سال ذکر شده سالی است که این شرکت در سان فرانسیسکو شروع به تجارت کرد، داستان فولجرز کافی به سال‌های ۱۶۰۰ زمانی که خانواده فولجرز خانه شان را در نورویچ انگلستان رها کرده و به ماساچوست آمدند بر می‌گردد.
تاریخچه شرکت
شرکت کاریبو کافی، یک شرکت خصوصی محله محور، خرده فروش اختصاصی قهوه با کیفیت، چای، محصولات نانوایی، و دیگر کالاهای مرتبط است. شرکت مینیاپولیس 125 فروشگاه در شش ایالت را از 1999 اداره کرده است و تخمین زده میشود که دوم شرکت بزرگ در حوزه قهوه باشد. کاریبو کافی موقعیتی دارد که از اپراتور منطقه ای به بازیکنی ملی در صنعت قهوه ویژه تبدیل شود.
شروع حماسه: 1992 تا 1993
داستان کاریبو، و همانطور افسانه آن، با یک تعطیلات در طبیعت آلاسکا شروع شد. کیمبرلی و جان پوکت در طول سفرشان الها‌می‌‌گرفتند که چیزی بزرگتر با زندگی شان انجام دهند و در در نتیجه ایده ایجاد کسب و کار خودشان را عملی کردند.
کیم و جان، هر دو فارغ التحصیل دانشکده کسب و کار دارتموث هستند، و قبل از اینکه کار خودشان را شروع کنند دارای تجارب مالی و بازاریابی بودند. کیم برای دانکین دوناتز، جنرال میلز، و بانک چیس منهتن کار کرده بود، و جان نیز به عنوان مشاور با Bain & Company و باندکدار سرمایه گذاری برای بازار سرمایه مریل لینچ که او آنجا در ادغام، اکتساب و خرید سهام تخصص داشت.
پوکت‌ها، بطور منظم یک سال را در Coffee Connection، یک شعبه کوچک بوستون برای تحقیق در مورد مفاهیم قهوه خانه و روش‌های بهبود آن صرف می‌‌کنند. جان پوکت در ژانویه 1994، در مقاله ای در Twin Cities Business Monthly گفت:”چیزی که در آن زمان توجه ما را به قهوه جلب کرد، سرعت گسترش آن در بوستون بود، همین موضوع در مینیاپولیس اتفاق می‌‌افتد (در حال حاضر).”
این زوج در تابستان 1992 پس از 6 ماه ارزیابی بازارهای بالقوه به مینیاپولیس منقل شدند. علاوه بر داشتن جمعیت مثبت این منطقه برای کالا نیز شناخته شده بود: خانه آشنا کیم پوکت. ارتباطات خانوادگی، اجتماعی، و مدرسه، کار آنها را در جامعه سرمایه گذاری آسان کرد به پوکت‌ها امکان داد که اولین قهوه خانه خود را دسامبر همان ماه باز کنند.
بطور کلی، کسب و کار قهوه گور‌می در حال افزایش بود. اما مصرف کلی قهوه در سال‌های 1960، 1970، و 1980 کاهش یافت، و این کاهش بزرگ ترین ضربه را به تولید کننده‌های عمده که محصولا قهوه خود را در سوپرمارکت‌ها می‌‌فروختند زد. حاشیه سود ناخالص بالا در فنجان‌های قهوه ویژه، به علاوه بازده خوب سرمایه گذاری، و هزینه‌های شروع کم تعداد زیادی از کارآفرینان مثل پوکت‌ها را به خود جلب کرد.
در شهرهای دوقلو، اولین فروشگاه پوکت‌ها در حومه شهر ثروتمند ادینا، به دیگر فروشندگان قهوه حاضر در صحنه پیوست. در همسایگی آنها پاتوق با اسم‌هایی مثل Muddy Waters تا میکرو روستر/کافی شاپ‌های مثل دان براس وجود داشت. عملیات فرنچایز و قهوه شامل شرکت دانه قهوه گلوریا جینز شیکاگوئی میشد. در مقیاس بزرگتر، Folgers، Kraft General Foods، و NestlA با قهوه گرو‌می‌‌خود وارد بازار شدند، و قهوه خانه‌های زنجیره‌ای شرکت قهوه استارباکس در تلاش برای ملی شدن عمو‌می شد. فروش سالانه قهوه ویژه در 1993 حدود 780 میلیون دلار بود.
ایجاد طوفان: 1994—95
پوکت‌ها دومین فروشگاه خود را در منطقه شمالی مینیاپولیس افتتاح کردند. انتخاب مکان بشدت ذهنشان را درگیر کرده بود. یکی از عناصر کلیدی در موفقیت کافی شاپ‌ها مکان بود، و این زوج قبل از اینکه استارباکس وارد صحنه شود مصمم بود بهترین مکان‌ها را از آن خود کنند.
چهار کافی شاپ کاریبو نوشیدنی‌های اسپرسو، محصولات نانوایی، دانه‌های قهوه و کالاهای مارک دار را برای دور جدید تامین مالی شرکت در سپتامبر 1993 بازاریابی می‌‌کردند.
دو دور قبلی شرکت توانست 600.000 دلار بدست بیاورد، اما در دور سوم به درامد 3 میلیون دلاری، دو برابر بیشتر از مبغ 1.2میلیون دلاری هدف دست یافت. هزینه افتتاح یک کافی شاپ کاریبو حدود 175 تا 200 هزار دلار بود. در مدت کوتاهی، این شرکت خود را تبدیل به یکی بازیکنان برتر شهرهای دوقلو کرد.
برخلاف دیگر رقبای محلی دان براس و Kafte Inc.، کاریبو کافی به جای روست کردن دانه‌های قهوه آنها را می‌‌خرید، و انتخابش تمرکز بر کنترل و نظارت بر کیفیت و خدمات بود. خریدار مرموز یکی از تکنیک‌های اطمینان از خدمات خوب به مشتری بود: مشتریان وفا دار آموزش دیده بودند که انتقاد خود را از تجربه بازدید منظم شان از فروشگاه‌ها را بیان کنند. طبقه مقاله کمپل کیم که خود مسئول پرسنل بود، یک نمره تاریخی کم را زمانی که یک کارمند بیمار را شرح می‌‌داد دریافت کرد.
درحالی که پوکت‌ها برای ثبات محصول و خدمات مشتری در فروشگاه تلاش می‌‌کردند، می‌‌خواست که هر شعبه شخصیت محله ای که در آن قرار دارد را نیز منعکس کند. جان پوکت به ماهنامه کسب و کار شهرهای دوقلو گفت، “همه ما الان کار می‌‌کنیم.” این روش ما برای رقابت با چیزی است که مطمئن هستم جیب‌های فوق-عمیق خواهند بود که به این تجارت وارد می‌‌شوند، همینطور که کمپانی زنجیره ای بزرگ رشد آن را می‌‌بینند.” با توجه به کمپل، شعبه‌های محله، ترجیحا در ساختمان‌های قدیمی‌‌تر که توسط افرادی دارای پیوستگی با جامعه ساخته شده بود به ایجاد حس منحصر به فرد هر مکان کمک کرد.
همانطور که کیم مدیریت جنبه‌های مرتبط با پرسنل فروشگاه‌ها را برعهده داشت، جان مشغول نظارت بر کیفیت قهوه، کسب املاک، و امور مالی بود. چهارمین عرضه خصوصی خود مدیریت شده منجر به کسب سرمایه 7.3 میلیون دلاری در بهار 1994 شد. بخشی از سرمایه جدید برای گسترش در یک بازار جدید در نظر گرفته شد: آتلانتا. جان پوکت که خود اهل تنسی بود بر اساس دانش تصمیم به سرمایه گذاری در جنوب شرق به همان روش که از دانش کیم برای غرب میانه در حین ساخت بازارشان در شهرهای دوقلو استفاده کرده بودند گرفت.
با بهره برداری از ده فروشگاه در مدت زمانی نسبتا به کوتاه این زوج فرصت یادگیری فراوانی کسب کردند. برای مثال کشف کردند که فروشگاه‌های منیاپولیس در صبح مشتریان را به خود جذب می‌‌کنند اما بقیه روز ضعیف عمل می‌‌کنند، که این عملکرد ضعیف تر آنها نسبت به فروشگاه‌های همسایه را نشان می‌‌داد. برای تسهیل رشد، کمپانی اصلاحات داخلی از جمله ایجاد یک تاسیسات روست مرکزی و استخدام یک سر افسر مالی انجام داد.
همانطور که انتظار می‌‌رفت استارباکس نیز به صحنه آمد و فورشگاه‌هایش را در مارس 1994 در بخش مرکزش مینیاپولیس افتتاح کرد، و موجب رقابت و همچنین تمایل به سمت قهوه ویژه برای کاریبو شد. Kafte چند ماه بعد شعبه‌های در مینیاپولیس را بست، زیرا رقابت ایجاد شده میان بزرگان باعث افزایش قیمت در املاک برای سایت‌های انتخابی شده بود. جو اندرسون مالک، که اولین فروشگاه خود را در 1985 تاسیس کرد در مقاله ای در Minneapolis/St. Paul CityBusiness گفت، کاریبو کافی بازار سرمایه گذاری دلار را نیز به گوشه کشانده است.
پوکت‌ها هنوز به جست و جوی فرصت‌هایی که موقعیت آنها در بازار را تحکیم می‌‌کرد ادامه دادند. در سپتامبر 1994، به توافق نامه مشترکی با Bayerl’s Inc برای فروش در یا در نزدیکی چهار سوپرمارکت پر طرفدار امضا کرد – رقیب آنها استارباکس نیز توافق نامه مشابهی با سوپرمارکت‌های مستقل در سیاتل و شیکاگو داشت. علاوه بر سرو نوشیدنی‌ها برای فروشنده‌های Byerly، کاریبو دانه‌های قهوه و کالاهای مارک دارد را نیز عرضه کرد. کاریبو روابط هم افزایی با خرده فروشانی، از جمله شیرینی و کتاب فروشی‌ها نیز داشت.
بر اساس مقاله Corporate Report Minnesota نوشته شده توسط لی شافر در آپریل 1996، بیست و یک فروشگاه کاریبو توانستند در 1994 فروشی برابر با 6.45 میلیون دلار داشته باشند. جامعه سرمایه گذاری که مشتاق بودند استارباکس بعدی را ایجاد کنند، به سرمایه گذاری در کاریبو ادامه دادند. شافر در اوایل مقاله اش حدس می‌‌زند، به دلیل گنجایش سرمایه گذارانی که در هیات مدیره وجود داشتند، مثل عموی جان پاکر، دکتر توماس اف، اولین موسس Hospital Corporarion Of America، و جمیز آر جندت، که شخصیت شناخته شده‌ای در وال استریت بود، توجه سرمایه گذاری جلب شود. یک دوره مالی در 1995 سرمایه ای حدود 18 میلیون دار شامل اولین دلار‌های نهادی را کسب کرد. شرکای سرمایه گذاری اوک نیوپورت، کنیتکت، 3.5 میلیون دلار مشارکت کردند.
مکس ول هاوس برند قهوه است که توسط بخشی به نام کرافت‌هاینز تولید میشود. این قهوه در سال ۱۸۹۲ توسط بازرگان عمده فروش (Joel Owsley Cheek (1852-1935 معرفی شد. اسم آن به افتخار هتل ماکسول‌هاول در نشویل تنسی انتخاب شد. برای سال‌های زیادی، تا اواخر ۱۹۸۰، بزرگترین فروشنده قهوه در ایالات متحده بود. شعار شرکت “خوب تا آخرین قطره” است، که اغلب با لوگوی شان ترکیب و در برچسپ‌های شان چاپ میشد.
تنظیم دم: 1996-97
یک نگاه جدید به کاریبو کافی کمک کرد تا نقشی در “مفاهیم داغ!” سال 1996 داشته باشد، لیست توسط اخبار رستوران ملت‌ها نوشته شد. نمای آلاسکایی جایگزین دکور شهری و متمدن کاریبو شد. این تغییر کاریبو را از استارباکس متمایز کرد و مفهموم بیشتری متناسب با تجربه که کیم و جان از آن الهام گرفته بودند به ارمغان آورد. کانسپت کلبه آلاسکایی، در فروشگاه‌های بزرگ تر کاریبو نمایان بود، شامل دکور چوبی و سنگی، صندلی‌های راحتی، شومینه، و موسیقی زنده برای مشتریان شبانه بود. این تغییر به لوگوی شرکت هم رسید، تصویر پوکت‌ها در آلاسکا به دیوار هر فروشگاه آویخته شد و تصاویر تعطیلات مشتریان در فضای باز درحالی که تی شرت کاریبو را پوشیده اند نیز درخواست شد. بطور میانگین، نوشیدنی 60 درصد، غذا 20 درصد، دانه‌های قهوه 15 درصد، . دیگر کالاها 5 درصد از درامد را تشکیل داده اند. کل فروش 1995 به 15.64 میلیون دلار رسید، اما شرکت در حال توسعه همچنان پول از دست می‌‌داد.
تا می1996، ماجراجویی بزرگ پوکت‌ها به 58 واحد رسیده بود، که شامل 4 فروشگاه Detroit-area Coffee Exchange نیز میشد که در 1995 خریداری و به شکل کاریبو کافی تبدیل شده بود، اما با تکرار دور مالی مالکیت آنها به کمتر از 20% کاهش یافت. جیمز جندت که شخصا 1.65 میلیون دلار سرمایه گذاری کرده بود، و ده درصد از شرکت را صاحب بود. نمایندگان سه شرکت سرمایه گذاری، شامل شرکای سرمایه گذاری اووک نیز در هیات مدیره بودند.
شافر گزارش داد: جریان بودجه از سرمایه گذران پوکت‌ها را تحت فشار گذاشته بود که به علامت 100 فروشگاه دست یافتند و شرکت را، همانند استارباکس در حوزه آبریز داشتند عمو‌می‌‌کنند. با این، تغییرات داخلی نظیر گردش مالی – سرپرست عملیات فروشگته و سر افسر مالی رد شد – و اصلاح مفهوم نیز سرعت رشد را کاهش داد. پیش بینی‌هایی که در دوره مالی آخر در پایان 1996 کاریبو را به علامت 100 فروشگاه می‌‌رساند به سرانجام نرسید، و برخی از سرمایه گذاران نگران توانایی پوکت‌ها برای مدیریت یک شرکت بزرگ تر شدند.
با افتتاح 24 فروشگاه با شروع سال 1997 تعداد کل فروشگاه به 89 عدد رسید. در می، جی ویلیوبی، یک کهنه سرباز 24 ساله مدیریت رستوران‌های زنجیره ای، به عنوان رئیس و شریک به کاریبو پیوست. ویلیوبی پیش از این مبادرت به سرمایه گذاری در 1000-plus Marker chain و رستوران‌های پپسی کرده بود. ولیوبی مدیریت همه چیز را بر عهده گرفت. کیم پوکت به عنوان رئیس هیات مدیره بر فرهنگ و ارتباطات شرکت تمرکز کرد، و جان پوکت، به عنوان CEO بر افزایش بودجه تمرکز کرد. 89 واحد کاریبو، در شهرهای دوقلو، آتلانتا، دیترویت، شیکاگو، کارولینای شمالی و اوهایو واقع شده بوند، این شرکت را در جایگاه دوم در میان تمام شرکت‌های آمریکایی صاحب قهوه خانه‌ها قرار داده داشت. استار باکس پیشروی بازار 1،140 واحد در اختیار داشت آنها را مدیریت می‌‌کرد. شرکت Pasqua Inc.’s مستقر در سانفرانسیسکو سومین جایگاه خود را با 55 واحد در اختیار داشت. دو فرانچایز، Gloria Jean و Coffee Beanery، با در نظر گرفتن تمام قهوه خانه‌های آمریکا در جایگاه دوم و سوم قرار بعد از استارباکس قرار دارند.
تخمین زده میشود که کاریبو کافی پنجمین کافی شاپ زنجیره ای کشور و زمانی که صحبت از افزایش بودجه خصوصی باشد در میان 20 درصد بالای هر کسب و کاری در کشور است. تری فیدلر در ژوئن 1997 برای ستاره تریبون می‌‌نویسد “اگر همه چیز آسان تر پیش می‌‌رفت ممکن نبود کاریبو به این رنک دست یابد، چون شرکت اگر این جام‌ها را در یک ردیف نداشت، سرمایه گذاران خصوصی موجود برای دور مالی دیگر به جای سرمایه گذاری 12 میلیون دلاری در این سال سهام خود را به عموم فروخته بودند. کاریبو سرانجام در 1997 علامت 100-فروشگاه را کسب کرد، و فروش کل معادل 40 میلیون دلار را تجربه کرد. طی قراردادی در اوایل 1998 قرار شد که این شرکت در معرض دید باشد. بیشتر پروازهای داخلی آتلانتا کاریبو کافی را عرضه می‌‌کنند. شرکت قهوه از پیش حضور قدرتمندی در این منطقه داشته است: کاریبو 18 فروشگاه در آتلانتا اداره میکند که از نظر تعداد، نسبت به شهرهای دوقلو دوم است. کافه استارباکس از 1996 در پروازهای خارجی ایالات متحده در بخشی از روند رو به رشد تمایل صنعت هوایی برای ارائه محصولات با نام تجاری موجود بوده است.
تعداد قابل ملاحظه فرصت‌های چشیدن ایجاد شده توسط قرارداد شرکت هواپیمایی درامد پیش بینی شده را افزایش داد: تنها حدود 4 میلیون دلار، اما برای 60 میلیون فنجان قهوه تخمین زده شده. کاریبو در فروشگاه‌هایش تنها 10 میلیون فنجان قهوه در سال فروخت اما براساس حاشیه سود ناخالص حدود 80 درصدی فروشگاه‌ها سهم لاینز از درامد را بدست آورند. فروش مستقیم پستی نیز وقتی کاریبو به لیست مشتری دلخواه دلتا دست یافت افزایش پیدا کرد.
فرصت دیگر برای شناخته شدن به عنوان یک برند ملی طی توافقی با فروشگاه‌های تارگت بدست آمد. کاریبو شروع به آزمایش بازاریابی کیسه‌های قهوه در در 20 فروشگاه تارگت در سراسر کشور در جولای 1998 و سپس همه فروشگاه‌های تارگ در فصل تعطیلات کرد. تصمیم به قرار داد دراز مدت در 1999 پذیرفته شد.
حرکت به سمت قله: 1999 و فراتر از آن
کاریبو برای اولین بار در 1999 در خطوط هوایی تبلیغ کرد، که با منطقه آنتلانتا شروع شد. سازمان شناخته شده Carmichael Lynch مستقر در شهرهای دوقلو کمپینی رادیویی راه اندازی کرد که برای پوشش دیگر بازارهای کاریبو درنظر گرفه شده بود. کاریبو از شعار”دنیا کوتاه است، برای آن بیدار بمانید،” از چاپ، تبلیغات در فضای باز و تبلیغات مستقیم در ارتباط با تکه ای از سناریوهای زندگی استفاده کرد.
بازار قهوه گرومی به حرکت خود ادامه داد، اما تا پایان قرن تکه تکه شده بود. در همین حال، کاریبو به تلاش برای تبدیل از زنجیره منطقه ای به ملی ادامه داد. ویلیوبلی برای ساخت پایداری داخلی برای حمایت از جهش کار می‌‌کرد. او برای اولین بار با تقویت بازارهای موجود و حفظ و راضی نگه داشتن کارکنان شرکت را به سود آوری رساند. رشد سال 1999 برنامه ریزی شده بود که بصورت داخلی تامین مالی شود، اما ویوبلی به پیشنهاد عمو‌می‌‌وعده داده شده به عنوان وسیله ای برای انتقال کاریبو به سطح بعدی چشم دوخته بود.
لوگوی کاریبو کافی
کاریبو کافی یک توزیع کننده قهوه ویژه و اسپرسو است. این شرکت دومین شرکت مشهور خرده فروشی قهوه در ایالات متحده بعد از استارباکس است. کاریبو قهوه‌های گرومی، چای، و محصول نانوایی در 415 قهوه خانه که حدود 16 ایالت و ناحیه در کلومبیا را پوشش می‌‌دهد تولید میکند. فروشگاه‌های زنجیره ای شامل 80 فروشگاه در سراسر دنیا میشود.
صاحبان شرکت این شرکت را ایجاد کردن و آن را پس سفر الهام بخش شان به پارک ملی دنالی در آلاسکا کاریبو نام گذاری کردند. کاریبو گوزن وحشی در آمریکای شمالی است که در سراسر قطب شمال و ناحیه آرکتیک یافت میشود.
عناصر طراحی لوگو کاریبو کافی
لوگوی اصلی کاریبو کافی شامل یک کاریبو درحال جهش به سمت چپ، و همینطور امضای آبی است. این دو مشخصه در لوگوی جدید که در 2010 معرفی شد نیز وجود دارند.
لوگوی جدید نسبت به لوگوی قبلی ساده تر و پر جنب و جوش تر طراحی شده است. که خصوصیات عمده این برند را نشان می‌‌دهد. به وضوح تصویری از یک کاریبو درحال جهش در رنگ قهوه ای-قهوه است، که شخصیت پر جنب و جوش این برند را نشان می‌‌دهد. لوگو ازعناصر گرافیکی تشکیل شده است، که شامل دانه‌های قهوه در جای قلب حیوان، و حرف “C” که شاخ‌هایش را شکل داده میشود.
پاهای حیوان به شکل قاشق‌هایی است که برای اندازه گیری دانه‌های قهوه استفاده میشود. کاریبو در لوگو به سم راست می‌‌جهد، که نشان دهنده حرکت رو به جلو شرکت است. شکل آبی سپر مانند در پس زمینی نشانی از پارک دنالی آلاسکا است. که این مورد در لوگوی پیشین شرکت نیز موجود بود.
نام تجاری جدید کاریبو کافی شامل یک لوگوی جدید، پالت رنگی و عناصر طراحیاست که قدرت جدید و محتوای گسترده تری به شعار فعلی شرکت “زندگی کوتاه است، برایش بیدار بمانید” می‌‌دهد.
